Na straży pryncypiów, czyli o statusie sędziów

Opinia Komisji Weneckiej to ważny i w końcu mocny, konkretny oraz stanowczy głos w debacie nad kierunkiem zmian.

Stanowisko Komisji Weneckiej to głos rozsądku w procesie wdrożenia rewolucyjnych zmian w sądach. Sama zapowiedź, że uchwały Krajowej Rady Sądownictwa dotyczące mianowania sędziów mogą zostać unieważnione, a sędziowie usunięci – to zapowiedź bez precedensu w historii polskiego sądownictwa, może poza czystkami w sądach z lat 30. ubiegłego wieku.

Jak mówił pierwszy prezes Sądu Najwyższego Stanisław Dąbrowski, łatwo zniszczyć niezawisłość sędziowską, znaczniej trudniej ją odbudować. Dlatego należy nieco ostudzić emocje i znaleźć rozwiązanie, które będzie do pogodzenia z zasadą niezawisłości sędziowskiej, a jednocześnie nie unicestwi niezależności sądownictwa.

Komisja Wenecka nie zaakceptowała idei, aby w drodze ustawy uznać wszystkie uchwały KRS po 2018 r. za nieistniejące. Konkluzja – nie jest możliwe w świetle standardów europejskich przeniesienie wszystkich tzw. nowych sędziów na poprzednio zajmowane stanowiska. Takie rozwiązanie ingerowałoby w zasadę trójpodziału władzy i otwierało szerokie pole do nadużyć władzy ustawodawczej i wykonawczej. Tworzyłoby precedens, który mógłby w przyszłości być wykorzystany jako narzędzie podporządkowania sędziów. Drugi ważny argument to delikatność materii i wpływ tego rodzaju rozwiązań na wydane już orzeczenia.

Enigmatyczne stanowisko Strasburga

Opinia Komisji Weneckiej to ważny i w końcu...